W skrócie:
Ford Consul Classic 315
Ford Consul Classic 315 produkowany był w Wielkiej Brytanii w latach 1961-1963.
W ówczesnej hierarchii samochodów Forda traktowany był jako flagowy samochód
średniej wielkości, umiejscowiony pomiędzy starym Prefect'em i Zephyr'em Mk II.
Jego przeznaczeniem było wypełnienie luki w wielkości samochodów pomiędzy modelem
Anglia i Consul.
Ford liczył się z tym, że ten model będzie produkowany krótko, gdyż w międzyczasie
kończono prace projektowe nad nowym modelem Cortina, który był samochodem praktycznie
tej samej wielkości (minimalnie mniejszy), ale dla klientów atrakcyjniejszy.
Consul Classic rzeczywiście nie odniósł sukcesu na rynku, wypadł jednak znacznie
poniżej oczekiwań. Był to najkrócej produkowany model Forda: zaledwie 2 lata
(od kwienia 1961 do września 1963 roku). Tak się zakończyła wewnętrzna konkurencja
pomiędzy dwoma modelami samochodu jednego producenta.
Projekt samochodu powstał całkowicie w Dagenham w Wielkiej Brytanii, chociaż można w nim dostrzec pewne trendy zapożyczone z projektów amerykańskiego oddziału Forda z Dearborn. Styl samochodu jest bardzo charakterystyczny dla samochodów lat 60-tych, na co składają się takie czynniki jak tylne "skrzydła", rzeźbiona wzdłuż całego samochodu ich linia, podwójne przednie reflektory. Odwrotne nachylenie tylnej szyby wzorowane było na modelu Farina Coupe, jak zeznaje Colin Neale, projektant Consula Capri, a nie na na Lincolnie Mercury, jak powszechnie uważano. Jak na konserwatywną brytyjską publikę, był to dość radykalny projekt.
Ze względu na przewidywany krótki okres produkcji tego modelu,
do tłoczenia blach Consula Classic użyto mniej trwałych sztanc Kirksite.
Z założenia projektanci nie starali się zmniejszyć masy karoserii, co sprawiło,
że Consul Classic i późniejszy Consul Capri były dość ciężkimi samochodami,
ważącymi prawie 1 tonę.
Konstrukcyjnie, przednie zawieszenie rozwiązano za pomocą standardowo już
stosowanych kolumn McPhersona, zaś z tyłu - sztywny most, chociaż prowadzone
były eksperymenty z niezależnym zawieszeniem z tyłu. Hamulce bazowały
na tarczach z przodu, i bębnach z tyłu. W późniejszym modelu Consul Capri GT
zastosowane zostało serwo wspomagające układ hamulcowy, które w podstawowych
modelach nie było stosowane.
Projekty Consula Classic (pierwszy - wcześniejszy, bliższy Anglii 105E, drugi - późniejszy, bliski modelowi produkcyjnemu):
W Consulu Classic po raz pierwszy w klasie samochodów rodzinnych zastosowano
4 przednie reflektory. Consul Classic miał największy bagażnik spośród
samochodów średniej wielkości. Nawet w materiałach reklamowych prezentowano
zdjęcie, na którym w bagażniku siedzi na leżaku kobieta.
Samochód dostępny był w dwóch wersjach: standard i De Luxe, w wersji 2- i 4-drzwiowej. Wersja De Luxe różniła się od standardowej wyposażeniem, które zostało wzbogacone o dodatkowe metalowe elementy zdobnicze, pięć gwiazdek na osłonie chłodnicy, łączone klamki od drzwi z podłokietnikami, dwukolorową tapicerkę, opcjonalną zmianę biegów przy kolumnie kierownicy, dywanik na podłodze, osłonę przeciwsłoneczną dla pasażera, zapalniczkę i popielniczkę dla tylnych foteli, spryskiwacz szyby, światła awaryjne, podwójny klakson, światełka w przednich drzwiach. Dodatkowo można było jeszcze zamówić opony z białymi krawędziami i ogrzewanie.
Consul Classic był samochodem podobnym do modelu Anglia, jednak były to
dwa zupełnie różne projekty.
Na rysunku obok, widać porównanie obydwu modeli Forda: Consula Classic i Anglia. Zachowana jest proporcja wielkości. Różnice są następujące:
- Consul jest o 1 stopę i 5 cali dłuższy,
- Consul jest 0 1/2 cala niższy,
- Consul jest 6 cali szerszy,
- Consul ma rozstaw osi większy o 9 cali.
05.1961 - wprowadzenie modelu Consul Classic 315 (109E) na rynek
Początkowo pojawienie się Consula Classic było planowane przed nowym modelem Anglia 105E,
jednak z powodu kłopotów z produkcją
silników do tego modelu, oraz dodatkowej pilnej potrzeby wprowadzenia małego
samochodu z silnikiem Kent, wprowadzenie Consula Classic 315 musiało trochę
poczekać, priorytet zaś dostał model Anglia.
Samochód został wprowadzony na rynek z typową dla Forda "pompą",
w środku maja 1961 roku. Dealerzy Forda w Wielkiej Brytanii urządzili
stosowne przyjęcia, na jednym z nich wydarzył się ciekawy incydent,
kiedy to 4000 osób przyszło oglądać, jak do bagażnika nowego modelu
Forda mieści się 5 pań. Musiała interweniować policja.
Początkowo samochód dostępny był wyłącznie z silnikiem o pojemności 1340 ccm, który wykorzystywał ten sam blok, tłoki i głowice co silnik stosowany w modelu Anglia 105E, jedynie skok tłoka został powiększony do 65,07 mm. Silnik napędzał poprzez 4-przełożeniową skrzynię biegów tylną oś. Moc silnika i przełożenia skrzyni biegów i tylnego mostu sprawiały, że klienci narzekali na brak elastyczności.
08.1962 - Consul Classic 315 (116E) z silnikiem 1500 ccm
W sierpniu 1962 roku wprowadzono nowy silnik o pojemności 1500 ccm,
w którym zastosowano 5 głównych łożysk wału zamiast 3, pełny wał
obrotowy zamiast poprzednio stosowanego pustego. Uzyskano moment
obrotowy większy o 10% od poprzednika. Prędkość maksymalna
zwiększyła się o 3 mph. Skrzynia biegów miała teraz wszystkie 4 biegi
synchronizowane (w poprzedniej wersji bieg I nie był synchronizowany).
Ponieważ nowa Cortina już wkraczała na rynek, sprzedano tylko około 27,000
sztuk nowego modelu Consula Classic, w ciągu okresu niewiele dłuższego niż rok.
Consul Classic Estate
Dla kenijskiej policji, firma Cassini and Hughes z Nairobi przerobiła 17 egzemplarzy Consula Classic na wersję pokazaną obok. Obecnie ocalała chyba tylko jedna sztuka, która obecnie znajduje się w Wielkiej Brytanii (na zdjęciu).
Ford Consul Capri 335 (117E)
Consul Capri był pierwszym podejściem europejskiego Forda do koncepcji
samochodu typu coupe, wzorowanego na sukcesie amerykańskiej koncepcji
"personal car". Consul Capri nie był zbyt dobrze przemyślanym
projektem, zasadniczo była to lekko przemodelowana wersja
Consula Classic, różniąca się nastepującymi cechami: nadwozie 2-drzwiowe,
stylizacja na fastback poprzez opadającą tylną szybę pod kątem około 40
stopni licząc od poziomu, modyfikacja drzwi w związku z innym mechanizmem
opuszczania szyby, wewnętrzne wykończenie, kubełkowe fotele umieszczone
2 cale niżej żeby zrekompensować obniżenie dachu.
Od "pasa" w dół obydwie wersje były identyczne.
Mechanicznie przez więkoszść okresu produkcji Consul Capri był
identyczny z Consulem Classic, dopiero pod koniec produkcji,
oraz w wersji GT pojawiły się drobne różnice.
Kierownica w modelu Capri była niżej o 1/2 cala w porównaniu do Consula
Classic, zastosowane były nylonowe dywaniki i biała podsufitka.
09.1961 - debiut Consula Capri
Consul Capri zadebiutował na pokazie Frankfurt Automobil Ausstellung we wrześniu 1961 roku. Zaprezentowany został na podeście zapełnionym niemieckimi Taunusami.
Pierwszego dnia sprzedane zostało 86 sztuk, i prognozowano optymistycznie sprzedaż na poziomie 2000 sztuk w 1962 roku. Przez początkowe tygodnie cała produkcja kierowana była na eksport.
08.1962 - silnik 1500 ccm
W sierpniu 1962 roku, podobnie jak w modelu Consul Classic, zastosowano w Capri silnik 1500 ccm, który dawał lepsze osiągi i elastyczność.
21.02.1963 - Consul Capri GT
Model Consul Capri GT pojawił się na rynku w momencie, jak wycofany został
podstawowy model - Consul Classic. Zastosowano w nim późniejszą wersję silnika
1500, poddaną dodatkowym modyfikacjom zwiększającym moc z z 64 do 83 KM.
Na modyfikacje składały się: dwugardzielowy gaźnik Webber DCD, wyższy stopień
sprężania, wałek rozrządu zaprojektowany przez Keith'a Duckworth'a,
większe zawory, mocniejsze łożyska, zmiany w kolektorze ssącym i wydechowym.
Zmiany pozwoliły uzyskać o 30% większą moc, 12% większy moment obrotowy
i poszerzyć zakres dostępnych obrotów o 500 rpm.
Zastosowano również serwo wspomagające układ hamulcowy, i mocniejsze sprzęgło.
Wewnątrz zastosowano inne wykończenie, dodatkowe zegary (obrotomierz,
miernik ciśnienia oleju i amperomierz). Drążek zmiany biegów umieszczony
był w podłodze. Z tyłu samochód miał znaczek GT. Wszystko za cenę o 115Ł
wyższą niż model podstawowy.
Consul Capri na rynku utrzymał się o rok dłużej niż Consul Classic, do 1964 roku. Sprzedano ich jednak znacznie mniej: zaledwie 18,176 egzemplarzy, a w ostatnim roku tylko 412, co podważyło sens dalszej produkcji.
Consul Capri Hooper
Consul Capri doczekał się również usankcjonowanej przez fabrykę modyfikacji, a dokonanej przez Hooper'a. W jej skład wchodziło około 40 przeróbek, takich jak: orzechowa deska rozdzielcza, pokryte skórą fotele, zarówno z przodu jak i z tyłu, rozkładane przednie fotele, 12-warstwowy lakier dający większy połysk, światła cofania, pokrywa koła zapasowego, pełna tapicerka i oświetlenie bagażnika.
