02.1974 - premiera Capri Mk II
Ponieważ sprzedaż samochodu spadała, pod koniec 1973 roku Ford zdecydował się wprowadzić szereg kolejnych zmian.
Powstał zupełnie nowy model samochodu - Capri II. Pierwsze prototypowe
egzemplarze powstały w grudniu 1973, lecz produkcję rozpoczęto dopiero w
styczniu 1974. Publiczna premiera nastąpiła 28 lutego 1974 roku.
Pozostał sportowy charakter samochodu, wprowadzone zmiany zwiększyły praktyczność samochodu, kierując go w stronę samochodu "rodzinnego". Zamiast oddzielnego bagażnika z tyłu, nadwozie zmienione zostało w hatchback. Tylne siedzenie było składane, tworząc tym samym dużą przestrzeń załadunkową z tyłu. Samochód został poszerzony, wydłużony, wzrosła również jego waga. Zwiększona została powierzchnia szyb z tyłu samochodu. Wzmocniono hamulce, wprowadzono opcjonalne wspomaganie kierownicy. Zmniejszono sztywność zawieszenia. Zamiast prądnicy standardowo montowany był alternator, oraz regulator jasności oświetlenia deski rozdzielczej. Zmieniła się również gama wersji, a wraz z nią oferta kół. Oferta na rynku niemieckim i brytyjskim bardzo się do siebie zbliżyła, z drobnymi wyjątkami.
W Wielkiej Brytanii najniższym modelem pozostał 1300
L z silnikiem OHV
Kent, następnie 1600 OHC w wersji
L i XL lub 1600
GT. Wycofany został silnik
2000 GT V4, zastąpiony przez silniki 2000 Pinto
OHC, o mocy 98KM (stosowanymi
jednocześnie w modelach Cortina Mark III, Taunus i modelach Capri
eksportowanych do USA). Do wyboru była wersja
GT, lub nowo wprowadzona Ghia. Wersja 3000 GXL zastąpiona została przez
3000 Ghia. We wszystkich modelach oprócz 1300 jako opcja dostępna była
automatyczna skrzynia biegów typu Bordeaux C3, zastępując stary typ Borg
Warner 35.
W Niemczech do wyboru były następujące modele: 1300 L,
XL i GT, 1600 w takich samych
wersjach jak w Wielkiej Brytanii (L, XL i GT), dodatkowo w stosunku do oferty
brytyjskiej 1600
Ghia, 2300 V6 GT i Ghia, a także
3000 z brytyjskim silnikiem, w wersji GT i Ghia.
W USA model Mk II nie był dostępny w tym samym czasie co w Europie, ze względu na sprowadzone wcześniej i jeszcze nie sprzedane Capri Mk I. Dopiero od marcu 1975 Capri Mk II jest dostępne w USA.
Ford tym samym wprowadził we wszystkich swoich samochodach wersję Ghia, która oznaczała najwyższy standard wyposażenia. W tej wersji pojawił się winylowy dach, przyciemnione szyby, 5½-calowe felgi ze stopów lekkich, stalowy, odsuwany i odchylany stalowy szyberdach, halogenowe reflektory, listwa ozdobna na zewnątrz karoserii, spryskiwacz i wycieraczkę tylnej szyby (opcja w niższych modelach), radio z przyciskami, przednie fotele z zagłówkami i specjalna tapicerka "Rialto". W wersji Ghia i GT tylne siedzenie było dzielone - można było złożyć tylko połowę.
Większość samochodów w wersji Ghia była produkowana w Niemczech, w Kolonii, skąd trafiały zarówno na niemiecki, jak i brytyjski rynek. W Wielkiej Brytanii, w Halewood, do 1976 roku wyprodukowano tylko kilkaset samochodów w tej wersji.
03.1975 - Capri S "JPS", Capri Mk II w USA
Na Geneva Motor Show pokazana została nowa wersja - Capri S, w kolorze Midnight
Black. Była to tzw. edycja specjalna JPS (John Player Special). Była to jedyna
edycja specjalna wprowadzona w czasie produkcji modelu Mk II. Na kontynencie
wybór był możliwy pomiędzy silnikami 1600 OHC i
2300 V6 (w Wielkiej Brytanii
edycja specjalna JPS dostępna była dopiero od czerwca). Tapicerka i wiele dodatków ozdobnych
było w kolorze czarnym, w wielu miejscach samochodu pojawiły się dodatki
w kolorze złotym (np. na fotelach), samochód był wyposażony w felgi ze
stopów lekkich (również w kolorze złotym), fotele z zagłówkami, sportową
kierownicę, światła halogenowe, spryskiwacz i wycieraczkę tylnej szyby
oraz przyciemniane szyby. Zawieszenie było usztywnione, z gazowymi amortyzatorami
i grubszym drążkiem stabilizacyjnym.
W 1975 roku kończy się produkcja Capri w fabryce w Saarlouis w Niemczech, gdzie teraz produkowany jest model Fiesta. Cała produkcja niemiecka skupiona jest w Kolonii.
W USA pojawia się w sprzedaży Capri Mk II, jako model na rok 1976. Różnice pomiędzy wersją amerykańską i europejską były podobne do tych w Capri Mk I. Wersja amerykańska wyposażona była w cztery okrągłe reflektory, czarną kratkę osłony chłodnicy z napisem "Capri" zamiast "Ford", dodatkowe światła na przednich i tylnych błotnikach, oraz powiększone zderzaki. Na rynek USA wprowadzony został nowy silnik 2300 R4 OHC, niedostępny w europejskich modelach. Cały czas oferowany był również silnik Cologne 2800 V6. Dostępne wersje samochodów to podstawowa, S i Ghia. Wersja S była dostępna w kolorze białym lub czarnym, ze złotymi paskami i felgami. Dostępna była również dodatkowa opcja "dekoracyjna", w skład której wchodziły profilowane tylne siedzenia, drewnopodobne wykończenie deski rozdzielczej, uchylne tylne okna, dodatki w tapicerce, i wiele innych drobiazgów. Cena samochodu była stosunkowo wysoka - samochód był droższy niż poprzednie Mk I, a nawet lokalnie produkowany Mustang II.W ciągu roku 1977 dostępne były dodatkowe opcje - "Le Cat Black S", będący analogią do Capri JPS w Europie, oraz "Rally Cat" (dwa pasy przez maskę i dach, tylny spojler i napis Capri na dole drzwi). Sprzedaż Capri Mk II w USA nie wiodła się już tak dobrze jak Mk I, trwała tylko do 1977 roku.
06.1975 - sprzedaż Capri JPS w Wielkej Brytanii
W Wielkiej Brytanii wprowadzona do sprzedaży została edycja specjalna JPS, z silnikami 1600, 2000 lub 3000. Cena samochodu - 2330Ł. Powstała też mała ilość modeli 'S' w kolorze białym, z białymi zderzakami. W sumie wyprodukowano niewiele ponad 2000 egzemplarzy Capri w edycji specjalnej JPS.
10.1975 - zmiany w brytyjskiej ofercie na 1976 rok
Ford przeprowadził kampanię "Value For Money", która była reakcją na
rosnącą inflację. Wraz ze wzrostem ceny, Ford zaoferował poprawę wyposażenia
samochodów. Wszystkie nowe samochody były dodatkowo obejmowane roczną gwarancją
bez ograniczenia przebiegu. Kampania ta zaowocowała zmianami w ofercie
modeli Capri.
Na rynku brytyjskim pojawił się model
podstawowy 1300. Był to jedyny model bez dzielonego tylnego siedzenia,
wyposażony w czarne zderzaki i listwy okienne, stalowe felgi, nierozkładane
fotele, gumową matę w bagażniku, dywaniki wewnątrz, światła awaryjne, ogrzewaną
tylną szybę i wspomagany przez serwo hamulec.
W modelach 1300 L i 1600 L poprawiono wyposażenie: sportowe koła, rozkładane przednie fotele, dzielone tylne siedzenie, lusterko na drzwiach po stronie kierowcy, przyciemniane lusterko wsteczne i gumowy dywanik w bagażniku. Wprowadzony został model GL na miejsce XL, z silnikami 1600 i 2000. Model GL był wyposażony w tapicerkę z modelu GT, halogenowe reflektory, bezwładnościowe tylne pasy bezpieczeństwa, spryskiwacz i wycieraczkę tylnej szyby, listwy ozdobne na karoserii, sportowe koła, zegarek, środkową konsolę i oświetlenie bagażnika. Teraz już wszystkie wersje Capri wyposażone były w ogrzewanie tylnej szyby, serwo hamulca i fotele kryte tkaniną. Wersja GT Capri została wycofana z produkcji, zastąpiona przez produkowane od tej pory seryjnie w Niemczech Capri S. Model ten dostępny był również w innych kolorach niż czarny, i bez złotych dodatków (takich jak w edycji specjalnej JPS). Standardowe wyposażenie tego modelu to przedni spojler z włókna szklanego, 5½-calowe felgi ze stopów lekkich, radio, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa. W wersji Ghia dodano regulowane od wewnątrz lusterko. W trzylitrowych Ghia i S standardowo montowano wspomaganie kierownicy, z którego można było zrezygnować, obniżając tym samym cenę.
02.1976 - zmiany w ofercie niemieckiej
Zmodyfikowane zostały silniki Kent, zaś w wersjach 1300 i 1600 zastosowany został gaźnik Sonic Idle, poprawiający ekonomię jazdy o 15%. We wszystkich wersjach oprócz 1300, opcjonalnie można było zamówić automatyczną skrzynię biegów typu Bordeaux. Opcją we wszystkich wersjach były oraz przyciemniane szyby i otwierany dach (standardowo w wersji Ghia).
05.1976 - zmiany w ofercie niemieckiej, Capri 2000 V6, 1300 GT
W Niemczech wprowadzone zostały silniki
1300 i 1600 o niskim stopniu
sprężania (1300 - 54KM, 1600 - 68 KM), oraz zostało wzbogacone wyposażenie:
we wszystkich modelach oprócz podstawowego 1300 standardowo montowane było
ogrzewanie tylnej szyby, w wersji L rozkładane, dzielone tylne siedzenie, w
modelach S i Ghia zastosowano nowe 5½-calowe felgi ze stopów lekkich.
Wycofany został z produkcji model 1600
GT. a na jego miejsce wprowadzony został nowy
- 2000 V6, o mocy 90KM. Dostępne wersje to GL, S i Ghia. Standardowo wyposażony
był w gazowe amortyzatory.
Na rynki francuski i włoski wprowadzony został specjalny model - 1300 GT.
06.1976 - wprowadzenie nowych przełączników
We wszystkich swoich samochodach (w tym również Capri) Ford wprowadził trzyelementowe przełączniki na kolumnie kierownicy (światła, wycieraczki i spryskiwacz szyby, kierunkowskaz i klakson).
10.1976 - koniec produkcji w Halewood, w Wielkiej Brytanii
Po ośmiu latach zakończona zostaje produkcja Capri w fabryce Halewood
w Wielkiej Brytanii. Wyprodukowane tam
zostało 337.491 lub 398.440 (zależnie od źródła informacji) egzemplarzy Capri. Od tej chwili, cała produkcja została
przeniesiona do fabryki w Kolonii w Niemczech, również na rynek brytyjski.
Fabryka w Halewood została przeznaczona do produkcji modelu Escort.
11.1976 - modyfikacje modelu S
W wersji S montowany jest standardowo spojler przedni i tylny.
08.1977 - X-Pack
W Wielkiej Brytanii Ford wprowadził do swojej oferty nową pozycję: X-Packs. Wchodziły one w skład tzw. "Series X", które pozwalały klientom na dosyć szeroki wybór dodatków z oferty Ford RS, Zakspeed i Ford AVO. Oferta była skierowana przede wszystkim dla modelu 3000 S. Dla tego silnika można było wykonać modyfikację podnoszącą moc do 175 KM, poprzez zastosowanie elektrycznej pompy paliwa, trzech gaźników Webera, oraz wprowadzenie zmian w zaworach i kolektorach. Samochód przyspieszał od 0 do 100 km/h w 7.4s, maksymalna prędkość to 208 km/h. Wśród opcji dostępny był też dyfer z ograniczonym poślizgiem, wentylowane tarcze hamulcowe z zaciskami od Granady, 7½-calowe felgi z oponami 205/60 lub 225/60, usztywnione zawieszenie, spojlery przedni i tylny z włokna szklanego, szerokie nadkola. Wiele z tych dodatków, szczególnie kosmetycznych, można było zamówić do innych wersji Capri. Po wyposażeniu modelu 3000 S we wszelkie możliwe dodatki z tej serii, powstawał tzw. model 3000 X-Pack, za cenę 9625Ł.
09.1977 - koniec eksportu Capri do USA
W Niemczech, w fabryce w Kolonii, kończy się produkcja modelu Federal Capri na rynek USA, na co złożyło się kilka powodów. Klienci amerykańscy zaczęli preferować własnego Mustanga, cena Capri nie była zbyt atrakcyjna ze względu na mocną pozycje marki niemieckiej.
W USA sprzedanych zostało w sumie 513.449 sztuk Capri, w przybliżeniu 1/3 całej dotychczasowej produkcji.
<= Ford Capri Mk I (1969-1973)
=> Ford Capri Mk III (1978-1986)